E-mail : roldano52@gmail.com

_________________3311513765_____________________________







lunedì 11 gennaio 2010

Al Noon Dialàt Sùmgnanees

Al Noon (dialàt Sùmgnanees)

A ghèra na voolta un noon
c’àn n’era gnànc ancàra un noon.
Al steeva pàr dvintèrel,
l’era in ateesa e l’era emozionee.

So fiòla l’era in steet
e l’an saviiva briisa s’l’era un maasc o na fàmna.

Tot ig given
et ghèè la pànza a punta, lè una fàmna,
et ghèè la pànza rutònda, lè ed sicur un maasc.

Al noon al li lasèva diir,
lò l’era sicuur ed cùsa l’era
mo an n’al giiva a nisuun.

Par al noon, cla fòsa una fàmna
o cal fòsa un maasc,
l’era sool un èter eser umaan,
chèrna ed la soo chèrna.


Il Nonno Dialetto Solignanese

C’era una volta un nonno
che non era ancora un nonno.
Stava per diventarlo,
era in attesa ed era emozionato.

Sua figlia era incinta
e non sapeva se era un maschio o una femmina.

Tutti le dicevano
hai la pancia a punta, è una femmina,
hai la pancia tonda, è di sicuro un maschio.

Il nonno li lasciava dire,
lui era sicuro di cos’era
ma non lo diceva a nessuno.

Per il nonno, che fosse una femmina
o che fosse un maschio,
era soltanto un altro essere umano,
carne della sua carne.

Roldano 11/01/2010

Nessun commento:

Posta un commento